Clásicos da literatura galega
Iglesia Alvariño, Aquilino, 1909-1961
Iglesia Alvariño, Aquilino, 1909-1961
(Abadín, Lugo, España, 1909 - Santiago de Compostela, España, 1961)
Apuntes biográficos/históricosFoi un dos poetas máis significativos do século XX en lingua galega. No ano 1986 adicóuselle o Día das Letras Galegas.
Formouse no Seminario de Mondoñedo, mais en 1931 abandonou a carreira eclesiástica ao nono acadar unha bolsa para continuar estudos en Roma. Logo de facer o servizo militar en Ferrol, en 1933 instalouse en Santiago de Compostela, onde traballou como corrector de probas para a Editorial Nós e como director do semanario A Nosa Terra, voceiro do Partido Galeguista. No verán dese mesmo ano é contratado polo colexio León XIII de Vilagarcía de Arousa como profesor de latín, en substitución de Xosé Crecente Vega. Nesta vila recibiu clases de inglés do enxeñeiro Charles Lessner.
En 1944 rematou a licenciatura de Filosofía e Letras pola Universidade de Santiago de Compostela, e en 1949 aprobou as oposicións como catedrático de latín de Ensino Medio.
En 1949 leu o seu discurso de ingreso na Real Academia Galega, sobre a lingua literaria nos poetas do norte da provincia de Lugo.
Traduciu ao galego textos de autores clásicos grecolatinos como Horacio, Teócrito e Tibulo. A súa poesía inscríbese dentro da corrente iniciada por Noriega Varela que deu en chamarse humanismo paisaxista ou neovirxilianismo, compartida con autores coma Xosé María Díaz Castro ou Crecente Vega.
Na súa obra percíbese a pegada da poesía clásica, do saudosismo portugués e, en menor medida, do imaxinismo herdado de Luís Amado Carballo e do vangardismo de Manuel Antonio.
Tamén foi colaborador de A Nosa Terra, fundador da "Renacencia" e militante do Partido Galeguista.
Cando estoupou a guerra civil, Iglesia Alvariño compuxo o poemario de signo fascista en castelán "Contra el ángel y la noche". En 1947 aparece "Cómaros Verdes", considerado o primeiro libro de poesía de entidade publicado en lingua galega tras a guerra, no que abandona a rima empregando preferentemente o hendecasílabo branco e se mergulla nun paisaxismo no que a saudade é un tema fundamental, mesturando hilozoísmo, neotrobadorismo e clasicismo formal.
Galipedia
Formouse no Seminario de Mondoñedo, mais en 1931 abandonou a carreira eclesiástica ao nono acadar unha bolsa para continuar estudos en Roma. Logo de facer o servizo militar en Ferrol, en 1933 instalouse en Santiago de Compostela, onde traballou como corrector de probas para a Editorial Nós e como director do semanario A Nosa Terra, voceiro do Partido Galeguista. No verán dese mesmo ano é contratado polo colexio León XIII de Vilagarcía de Arousa como profesor de latín, en substitución de Xosé Crecente Vega. Nesta vila recibiu clases de inglés do enxeñeiro Charles Lessner.
En 1944 rematou a licenciatura de Filosofía e Letras pola Universidade de Santiago de Compostela, e en 1949 aprobou as oposicións como catedrático de latín de Ensino Medio.
En 1949 leu o seu discurso de ingreso na Real Academia Galega, sobre a lingua literaria nos poetas do norte da provincia de Lugo.
Traduciu ao galego textos de autores clásicos grecolatinos como Horacio, Teócrito e Tibulo. A súa poesía inscríbese dentro da corrente iniciada por Noriega Varela que deu en chamarse humanismo paisaxista ou neovirxilianismo, compartida con autores coma Xosé María Díaz Castro ou Crecente Vega.
Na súa obra percíbese a pegada da poesía clásica, do saudosismo portugués e, en menor medida, do imaxinismo herdado de Luís Amado Carballo e do vangardismo de Manuel Antonio.
Tamén foi colaborador de A Nosa Terra, fundador da "Renacencia" e militante do Partido Galeguista.
Cando estoupou a guerra civil, Iglesia Alvariño compuxo o poemario de signo fascista en castelán "Contra el ángel y la noche". En 1947 aparece "Cómaros Verdes", considerado o primeiro libro de poesía de entidade publicado en lingua galega tras a guerra, no que abandona a rima empregando preferentemente o hendecasílabo branco e se mergulla nun paisaxismo no que a saudade é un tema fundamental, mesturando hilozoísmo, neotrobadorismo e clasicismo formal.
Galipedia
RelaciónsColaborador de:
Nós (Ourense. 1920)
Director de:
A Nosa Terra (A Coruña. 1916)
Influído por:
Amado Carballo, Luis, 1901-1927
Influído por:
Manuel Antonio, 1900-1930
Tradutor ao galego de:
Horacio Flaco, Quinto, 65-8 a. C
Tradutor ao galego de:
Teócrito
Tradutor ao galego de:
Tibulo, Albio
Nós (Ourense. 1920)
Director de:
A Nosa Terra (A Coruña. 1916)
Influído por:
Amado Carballo, Luis, 1901-1927
Influído por:
Manuel Antonio, 1900-1930
Tradutor ao galego de:
Horacio Flaco, Quinto, 65-8 a. C
Tradutor ao galego de:
Teócrito
Tradutor ao galego de:
Tibulo, Albio
Formas alternativas do nomeIglesia Alvariño, A., 1909-1961
A.I.A. (Iglesia Alvariño, Aquilino), 1909-1961
A.I.A. (Iglesia Alvariño, Aquilino), 1909-1961
Fontes consultadas1. Autores galegos na BUSC. Visitado o 27 de maio de 2020 http://www3.usc.es/busc-autoresgalegos/autoridadesdet.asp?ida=2436
2. Catálogo de autoridades da Biblioteca Nacional de España. XX931482. Visitado o 27 de maio de 2020
2. Catálogo de autoridades da Biblioteca Nacional de España. XX931482. Visitado o 27 de maio de 2020
Buscas no catálogo
Campo de Actividade
Filiación
Ocupación
Xénero
Masculino
Xunta de Galicia. Información mantenida y publicada en internet por la Xunta de Galicia
Atención a la ciudadanía - Accesibilidade - Aviso legal - Mapa do portal